Nabij rivieren in de Dordogne vindt men moerassige grond die niet zonder meer geschikt is voor landbouw. Men heeft er populieren geplant, om vocht aan de bodem te onttrekken en om de opbrengst van het snel groeiende hout. Dus langs de Vézère en de Dordogne bevinden zich grote percelen met populieren, de bomen in rechte rijen geplant. Nogal monotoon, maar desondanks groeien er veel bloeiende planten, en als het onderhoud te wensen overlaat ook struiken en andere boomsoorten. Hier is de bodem bedekt met Gevlekte dovenetel (Lamium maculatum), een vaste plant met vierkante stengels, die met zijn uitlopers in korte tijd een groot oppervlak kan bedekken.
Hij bloeit bijna twaalf maanden per jaar, tenminste als de winter zacht is en de zomer niet te droog en heet. De onderlip van de bloemen is altijd gevlekt, soms zijn de bladeren dat ook.
