Grote keverorchis

Het bos is zwaar en groen na alle regen. In een donkere hoek groeien een paar planten met elk een paar bijna witte bladeren. De Grote keverorchissen (Neottia ovata) zijn nu al bijna aan het eind van hun bloei, en de planten trekken de chlorofyl terug vanuit het blad naar de wortels om het volgend jaar weer te gebruiken.

In het voorjaar komen de nieuwe bladeren boven de grond.

Twee bladen die nog opgerold zijn verschijnen boven de dode bladeren.

Een bloeistengel komt tevoorschijn, de knoppen gaan open en groene bloemen met een lange onderlip worden zichtbaar. Ja, de Grote keverorchis is een orchidee.

Onder het bloemdek met de gespleten onderlip is het begin van de vrucht die zich ontwikkelt te zien.

Hier een groepje in volle bloei. De Grote keverorchis komt veel voor in de streek. Men vindt hem vaak in grote hoeveelheden in een donker bos of bossen met veel ondergroei. Als hij op lichtere plaatsen groeit, zoals bijvoorbeeld een bosrand of open plek, zijn er meestal veel minder exemplaren bij elkaar.

Paarse bremraap

Hetzelfde grasland, de achtergrond van de eerste foto van de vorige post. Tussen de gele bloemen van de Paardehoefklaver is een nieuwe Bremraap verschenen, naast een nieuw blad van zijn gastheer.

De Paarse bremraap (Orobanche amethystea) parasiteert op de Echte kruisdistel (Eryngium campestre).

Geelhartje

In een bloeiend grasland groeien kleine witte bloempjes tussen de gele Paardehoefklaver (Hippocrepis comosa).

Geelhartje (Linum catharticum) is een soort Vlas met voor Vlas typerende dunne stengels en tegenoverstaande smalle blaadjes. Hij is algemeen in dit soort grasland, vooral op kalkgrond, en bloeit bijna de hele zomer door.

Voor de bloei zijn de bloemsteeltjes naar beneden gebogen, als de bloem zich opent richten ze zich weer op.

Op de knieën en met een loep is hij goed te zien. En dan blijkt hoe mooi hij is.

De vrucht, een bijna ronde capsule die in vijf kleppen openspringt om het zaad los te laten, lijkt erg op de vruchten van andere, grotere, soorten Vlas.

Bijenorchis

Ophrysen zijn orchideeën die een list gebruiken om bijen en andere insecten aan te trekken voor hun pollinisatie. De bloem is zodanig gebouwd dat hij op een vrouwelijk insect lijkt, en hij ruikt zelfs als feromonen. De lip is donker, met contrasterende strepen en vlekken, en de kelkbladen zijn groen of gekleurd zoals een bloem.





Dit is de Bijenorchis (Ophrys apifera). In de Dordogne is het de laatstbloeiende Ophrys. Nu bloeit hij overal. Hij heeft drie roze kelkbladen en daarbovenop zit het 'insect' gevormd door de lip, met links en rechts twee harige bultjes die op poten lijken. Twee kleine kroonblaadjes steken aan weerszijden uit als 'antennes'. Ze lijken in onze ogen meer op oortjes, maar een insect kijkt nu eenmaal anders. Het groengele orgaan midden in de bloem is het gymnosteen, een zuiltje van stempel en meeldraden typerend voor orchideeën.

De bloemknop boven is bezig zich te openen, de bruine lip is al te zien. De knop begint op z'n kop, en tijd'ns het openen draait de bloem zich in de juiste positie.






Hier een zijaanzicht. De lip is klaar om een insect te ontvangen, de 'poten' gespreid. Et zijn twee stuifmeelklompjes te zien, elk op een steel waar onderaan een soort lijm zit. Als een insect op de lip landt en in aanraking komt met de stuifmeelklompjes raken deze los en plakken op de kop van het insect, die ze meenemen kan naar een volgende Bijenorchis. Ook zelfbevruchting is mogelijk als het stuifmeelklompje verder neerbuigt tot aan de stempel.

Een ingewikkeld systeem maar blijkbaar werkt het.






Een voorrecht om in zo'n wei te mogen bloeien!

Bloedrode bremraap

Bremrapen hebben geen chlorofyl en ze parasiteren op andere planten. Een Bremraap groeit op de wortels van zijn gastheer, en in het voorjaar verschijnt zijn stengel naast deze. Hij heeft geen bladeren, die heeft hij niet nodig, hoogstens een paar schubjes. In de Dordogne komt een tiental soorten voor. De Bloedrode bremraap (Orobanche gracilis) is niet echt bloedrood, maar wel kleurig vergeleken met de meeste andere soorten.

Hij groeit op diverse Vlinderbloemigen. Nee, niet op de denneappel, die ligt er alleen maar om een idee te geven van de grootte. De bladeren en een bloem van de Paardehoefklaver zijn goed te zien op de foto's.

De Bloedrode bremraap bloeit begin mei, en je ziet hem niet vaak, zelfs als de planten die als gastheer kunnen dienen algemeen zijn.

Hij is makkelijk te onderscheiden van andere Bremrapen, de binnenkant van de bloemkroon is glanzend rood in sterk contrast met de gele stempel. De buitenkant van de bloemkroon is - zoals bij veel Bremrapen - bezet met klierharen, hier zijn deze geel.