Welkom bij Plantenwandeling !

De flora van de Périgord in het zuid-westen van Frankrijk is rijk en gevarieerd net zoals zijn landschappen. Dat nodigt uit tot allerlei plantaardige ontmoetingen, zoals u kunt zien in dit blog. U vindt hier de portretten van een honderdtal wilde planten die hier groeien. Met de seizoenen mee worden nieuwe soorten toegevoegd.

Corine, botanicus en fotograaf, organiseert voor u wandelingen en andere activiteiten in de natuur rondom flora en vegetatie van de Périgord. Wilt u meer weten? Kijk op www.baladebotanique.fr.

Veel plezier !


N.B.
Met ingang van juni 2020 stopt de nederlandstalige versie van dit blog. De franstalige en engelstalige versies gaan gewoon verder. U kunt ze HIER en HIER vinden.



28 februari 2019

Gevlekt longkruid


De bladeren van Gevlekt longkruid (Pulmonaria longifolia) zijn bihjna het hele jaar rond te vinden. Zoek ze in het bos, langs de rand van een pad, bij voorkeur in een kastanjebos of onder andere bomen op zure grond. De bladeren zijn gevlekt en met een beetje (veel!) fantasie zou je kunnen zeggen dat ze op de binnenkant van een long lijken. Derhalve zijn naam. Volgens sommigen zou de plant om die reden bruikbaar zijn tegen longziekten. 't Is maar waar je in wilt geloven...





Op dit moment maakt het Gevlekt longkruid kleine bladrozetten waarin de bloemknoppen al zichtbaar zijn. Zoals bij veel planten met gevlekt blad heeft ieder individu zijn eigen unieke vlekkenpatroon met karakteristieke vorm, grootte en intensiteit van de vlekken. Geen twee planten zijn gelijk.





De plant hieronder heeft nog een blad van vorig jaar. In de zomer maakt het Gevlekt longkruid extra grote bladeren, tot wel 50 cm lang. De oude bladeren verdwijnen in de winter. Behalve het blad hieronder, blijkbaar.






Nu, eind februari komen er hier en daar bloemen. En wat voor bloemen!






Dat is niet buitengewoon, het is een vroege bloeier aan het eind van de winter. Het uitzonderlijk warme en zonnige weer van de laatste weken had hier niet zoveel invloed op, de koude nachten hebben de groei stevig afgeremd.



11 februari 2019

Haagbeuk


De Haagbeuk (Carpinus betulus) komt veel voor in de Périgord. Hij groeit vooral op noordhellingen en in diepe valleien, waar hij uitgestrekte en donker beschaduwde bossen kan vormen. Hij is in de plaats gekomen van Beuken die bijna uit de Dordogne verdwenen zijn. Zelfde soort boom, zelfde habitat. Normaal gesproken worden Haagbeuken niet oud. Een oude Haagbeuk zoals deze kom je niet vaak tegen. Deze Methusalem is veeleer hoog dan breed, en zijn stam vertoont een netwerk van ribbels en verdikkingen, alsof de boom is samengesteld uit vele vervlochten dunne stammen.






Het is normaal voor een haagbeuk om een geribbelde stam te hebben, zoals hieronder te zien is. Als het niet zichtbaar is, is het voelbaar, laat een hand over de dunne schors glijden en de verdikkingen in het hout eronder zijn tastbaar.





Bijna onzichtbaar op de foto: in dit winterse bosje beginnen de knoppen al te zwellen. De Haagbeuk maakt zijn bladeren wat vroeger dan bijvoorbeeld Eik en Kastanje. Nog een paar weken en de knoppen komen uit.




Ziehier, eind maart, bladeren!






Zij lijken op beukebladeren, maar ze zijn wat matter en lichter groen, en de bladranden zijn onbehaard.

De katjes - hier de mannelijke - ontwikkelen zich gelijk met de bladeren.





Ze bewegen met de wind die het stuifmeel verspreidt waar hij maar wil.