Welkom bij Plantenwandeling !

De flora van de Périgord in het zuid-westen van Frankrijk is rijk en gevarieerd net zoals zijn landschappen. Dat nodigt uit tot allerlei plantaardige ontmoetingen, zoals u kunt zien in dit blog. U vindt hier de portretten van een honderdtal wilde planten die hier groeien. Met de seizoenen mee worden nieuwe soorten toegevoegd.

Corine, botanicus en fotograaf, organiseert voor u wandelingen en andere activiteiten in de natuur rondom flora en vegetatie van de Périgord. Wilt u meer weten? Kijk op www.baladebotanique.fr.

Veel plezier !


N.B.
Met ingang van juni 2020 stopt de nederlandstalige versie van dit blog. De franstalige en engelstalige versies gaan gewoon verder. U kunt ze HIER en HIER vinden.



24 april 2019

Amandelwolfsmelk


Amandelwolfsmelk (Euphorbia amygdaloides) groeit in bossen en begint te bloeien lang voor er bladeren aan de bomen komen.





Wolfsmelken, tenminste de soorten die in Frankrijk voorkomen, hebben een aantal trekken gemeen. Bij het breken van een blad of twijg komt dik wit melksap vrij. En de meeste Wolfsmelken hebben trossen of schermen van geelgroene bloeiwijzen.





Amandelwolfsmelk is geen uitzondering.





Een 'bloem' in detail. Ronde structuren vormen een soort schotel onder een vreemde machinerie. De twee geelgroene halfcirkels die het instrumentarium omgeven zijn geen bloemblaadjes, die heeft de Wolfsmelk niet, maar schutbladen. En het rode bolletje is een onrijpe vrucht, de stempelresten zijn nog zichtbaar als twee groene steeltjes. Links en rechts van de vrucht, onder twee lichtgroene halve manen, beginnen nieuwe 'bloemen' zich te openen. En de halve manen? Dat zijn klieren die nectar bevatten. Bovenop dit alles bevinden zich een paar meeldraden met stuifmeel.





De blauwgroene, soms wat rood aangelopen bladeren lijken tot een andere plantensoort te behoren.





En als eindelijk de bomen nieuwe blaadjes maken, houdt de Amandelwolfsmelk niet direct op met bloeien.


21 april 2019

Judasboom


Op de 'causses' in de Périgord, de droge hellingen en plateaux op kalkgrond waar vooral kromgegroeide Donzige eiken groeien, zijn nu fluorescerend rose plekken te zien tussen het nieuwe tere groen. De Judasboom (Cercis siliquastrum) is een struik of een kleine boom uit het Middellandse zee-gebied die hier goed groeit. Hij is ontsnapt uit tuinen en houdt stand in een 'wilde' omgeving zonder al te opdringerig te worden.




Het is een vlinderbloemige die overvloedig bloeit direct op het oude hout.





De nieuwe twijgen dragen alleen blad. Maar wat een leuke blaadjes!





Een enkele knalroze knop op een dikke tak, dat doet wat buitenaards aan.





In de zomer maakt de Judasboom rode peulen.






En de herfstkleuren zijn ook niet gek.

Kortom, we klagen niet dat hij hier wil wonen.



10 april 2019

Voorjaarszegge


De Zegge die het vroegste bloeit is al aan het einde van zijn bloei. De meeldraden van de Voorjaarszegge (Carex halleriana) hebben hun stuifmeel verspreid en zijn al bijna uitgedroogd; de bloeistengels vormen kleine bruine harige knotsjes.





Voorjaarszegge groeit in kalkgrasland en hij houdt van droog en zonnig.





Hij heeft twee soorten bloemstengels. De langste en dikste dragen meestal mannelijke en vrouwelijke bloemaartjes, de grotere mannelijke bovenaan en de vrouwelijke daaronder.





Onderaan, min of meer verstopt in de plant, bevinden zich draaddunne stengeltjes met daarop vrouwelijke aartjes met lange licht gekleurde stampers.





Het grijze uitgedroogde blad is nog van vorig jaar.