Welkom bij Plantenwandeling !

De flora van de Périgord in het zuid-westen van Frankrijk is rijk en gevarieerd net zoals zijn landschappen. Dat nodigt uit tot allerlei plantaardige ontmoetingen, zoals u kunt zien in dit blog. U vindt hier de portretten van een honderdtal wilde planten die hier groeien. Met de seizoenen mee worden nieuwe soorten toegevoegd.

Corine, botanicus en fotograaf, organiseert voor u wandelingen en andere activiteiten in de natuur rondom flora en vegetatie van de Périgord. Wilt u meer weten? Kijk op www.baladebotanique.fr.

Veel plezier !


N.B.
Met ingang van juni 2020 stopt de nederlandstalige versie van dit blog. De franstalige en engelstalige versies gaan gewoon verder. U kunt ze HIER en HIER vinden.



25 oktober 2019

Straatwolfsmelk


Sommige planten zijn dol op asfalt en steenslag, vooral op kleine weggetjes.Dat is het geval met Straatwolfsmelk (Euphorbia maculata). Hij kruipt op zijn buik over het berijdbare weggedeelte met een massa kleine stengeltjes.




Je kan wel denken dat alle Wolfsmelken op elkaar lijken maar in feite is dit geslacht erg gevarieerd met sterk van elkaar verschillende planten die soms nauwelijks als Wolfsmelk te herkennen zijn. In Frankrijk zijn er maar twee groepen: de geelgroene met meestal een opgaande groeivorm, en de groenrode die zich uitspreiden. Straatwolfsmelk behoort tot de laatste groep.





De blaadjes zijn soms rood gevlekt, maar niet altijd. De vruchtjes zijn echt Wolfsmelkachtig, kleine hangende bolletjes. Bij de Straatwolfsmelk zijn ze bedekt met witte zijdeachtige haren.




Het lijkt erop dat er witte bloempjes zijn, maar nee, wat te zien is zijn witte aanhangsels aan klieren. De groenige bloempjes bevinden zich binnenin deze klieren en zijn nauwelijks te zien.




Straatwolfsmelk is geintroduceerd vanuit Noordamerika en nu is hij overal in de Périgord te vinden.





15 oktober 2019

Liggende leeuwenbek


Hij bloeit niet meer, in dit seizoen draagt hij vrucht, de Liggende leeuwenbek (Linaria supina). De zwarte zaden zijn net zichtbaar in de zaaddozen.





In de zomer trekken de lichtgevend gele bloemen, tamelijk groot voor zo'n kleine plant, insecten aan. Niet alleen bijen maar ook insecten die tot onderin de spoor kunnen komen. De fijne blaadjes zijn lijnvormig.




Liggende Leeuwenbek is een veeleer mediterrane plant van droge en stenige plekken, zoals rotshellingen. In de Dordogne komt hij niet veel voor. Hij is te vinden op een enkele kalksteenhelling op de zon en vooral op spoorwegstations tussen de rails, een kunstmatige habitat die veel lijkt op de stenige plaatsen waar hij van houdt.





 

De bloemen zijn rijk versierd met gevarieerde uitsteeksels, allerlei nuances van geel en rood, en uitwaaierende strepen.


14 oktober 2019

Moerasgamander


Na deze hete droge zomer zijn veel meren, poeltjes en vijvers uitgedroogd. Het water is simpelweg verdampt of - in veel gevallen - gebruikt door boeren om hun mais te besproeien. Het is normaal dat er minder water is aan het einde van de zomer dan in het voorjaar, maar dit jaar is werkelijk veel water verdwenen. Dit is een ernstige situatie die echte problemen oplevert voor de natuurlijke leefomgeving voor veel soorten. Maar er zijn uitzonderingen, de Moerasgamander (Teucrium scordium) is er dit jaar in overvloed.





Hij groeit op natte plekken waar het waterniveau in de loop van het jaar verandert, zoals hier in een kunstmatig meer, een waterreservoir. Hij is niet in het midden van het meer te vinden, daar is altijd wel wat water, zelfs aan het eind van de zomer.  Hij is ook niet op of bij de oever te vinden, daar is het te droog. Maar tussen die twee in, waar het water zich geleidelijk terugtrekt naarmate het seizoen vordert, daar kan hij leven. Zijn wortels overleven de winterse periode wanneer alles onder water staat, en als het meer weer opdroogt maakt hij nieuwe spruiten in de drogende modder en ook uitlopers waarmee hij zijn areaal uitbreidt.





Zoals alle gamanders heeft hij maar één lip, de onderste. De blaadjes hebben afgeronde tanden en ze zijn bedekt met donzige haren. Zoals veel Lipbloemigen is de Moerasgamander aromatisch.



9 oktober 2019

Eironde leeuwebek


Nu is de bloei over. Dunne stengels vol hartvormige blaadjes en kleine vruchtjes bedekken de kale grond op een braakliggend terrein. De donzige bladeren van de Eironde leeuwebek (Kickxia spuria) zijn bedekt met dauwdruppeltjes waardoor ze grijsachtig lijken op deze foto.






De Eironde leeuwebek is veeleer een akkerplant, maar niet uitsluitend, hij is ook te vinden buiten landbouwgrond en moestuinen.





Het is een eenjarige plant en meestal begint hij pas te groeien als de zomer al op gang is gekomen. De groei is snel en efficient, in een paar weken maakt de plant lange spaghettislierten vol bladeren en bloemen. Deze laatste zijn piepklein maar kleurig, de spoor lijkt op de staart van een diertje.





De lip, hier gesloten, is diep donkerrood, bijna zwart, en de rest van de bloem is bleek citroengeel. Een opvallend contrast.

Hallo Eironde leeuwebek !

1 oktober 2019

Tomaat


Er rijden niet veel treinen meer in de Dordogne. Tussen de rails groeit een Tomaat (Solanum lycopersicum). Het is geen wilde tomaat, waarschijnlijk is hij gekiemd uit een zaadje van een vrucht die is opgegeten door een reiziger, of het zaad is via het spijsverteringskanaal van een vogel gearriveerd.





Tomaten zijn zelfbestuivers, dat wil zeggen dat het stuifmeel van een bloem de eicellen van dezelfde bloem kan bevruchten. Om deze redenen hebben de 'kinderen' van een tomatenplant vaak dezelfde eigenschappen (smaak, kleur, grootte) als de oorspronkelijke plant.





Zal de stationsmanager verse tomaten eten?  Dikke kans van wel, deze mooie vruchten hebben nog wel de tijd om rijp te worden voor het te koud wordt en de dagen korten.