Bleeksporig bosviooltje

De blauwe viooltjes die in april bloeien lijken allemaal op elkaar. Dit is het Bleeksporig bosviooltje (Viola riviniana).




Deze ziet er nogal hoekig uit. Het moet gezegd worden, viooltjes laten graag zien dat ze karakter hebben.





Het Bleeksporig bosviooltje groeit (het zal niet verbazen) in bos, op neutrale tot zure grond. De verspreide toefen zijn los, als er een soort rozet is bevindt deze zich niet op de grond maar halverwege een stengeltje of opstijgende uitloper.




En het Bleeksporig bosviooltje heeft (het zal evenmin verbazen) een dikke bleekwitte spoor. De kelkbladeren zijn puntig...





... en het onderste kroonblad gestreept.






Hier groeit hij tussen de dode bladeren van een Tamme Kastanje die net zoals het viooltje niet van kalkgrond houdt.

Aangebrande orchis

Bij zonsondergrand in het grasland. Er groeien kleine planten die een zonnesteek lijken te hebben gehad. De bloemen van de Aangebrande orchis (Neotinea ustulata) die onderaan groeien gaan het eerst open, de donkerrode knoppen bovenaan zitten nog dicht. De planten lijkt behoorlijk verfomfaaid, een konijn heeft kennelijk aan blad en bloem zitten eten.





Een paar dagen later, in de ochtenddauw, zijn bijna alle bloemen open.





De plant ziet er minder verbrand uit. Deze orchidee van een of twee decimeter hoog is tamelijk algemeen in kalkgrasland.





Tijdens de bloei groeien de planten aanzienlijk omhoog. Hierboven, op een regenachtige meidag, verschijnen de eerste vruchten.






De bloemen varieren van plant tot plant, zoals overigens bij veel orchideeën. Er zitten bijna altijd rode vlekken op de lip, en het bovenste naar beneden gebogen kroonblad is rood.





De Japanse vlag of een gezicht of... ?

Grote muur

In het begin waren er alleen maar lange bladeren die werkelijk op grasbladen leken, elk met zijn eigen dauwdruppel.





Maar dat was een maand geleden. Nu is de Grote muur (Stellaria holostea) in bloei.






Hij is nooit alleen. Waar één bloem is, zijn er tenminste honderd andere. Deze vaste plant is een kuddedier, met z'n allen versieren de kleine witte bloemen bosranden en weiden en wegbermen.





Ieder van de vijf kroonblaadjes is diep ingesneden en heeft twee lobben, er zijn tien meeldraden en drie stempels, en in elke beloem is het hetzelfde. Wie zegt dat planten niet kunnen tellen?





Mooi doorschijnend... zolang als het duurt, in een paar weken is de bloei over en maakt de Grote muur vruchten, en daarna is het voorbij tot volgend voojaar.