Welkom bij Plantenwandeling !

De flora van de Périgord in het zuid-westen van Frankrijk is rijk en gevarieerd net zoals zijn landschappen. Dat nodigt uit tot allerlei plantaardige ontmoetingen, zoals u kunt zien in dit blog. U vindt hier de portretten van een honderdtal wilde planten die hier groeien. Met de seizoenen mee worden nieuwe soorten toegevoegd.

Corine, botanicus en fotograaf, organiseert voor u wandelingen en andere activiteiten in de natuur rondom flora en vegetatie van de Périgord. Wilt u meer weten? Kijk op www.baladebotanique.fr.

Veel plezier !


N.B.
Met ingang van juni 2020 stopt de nederlandstalige versie van dit blog. De franstalige en engelstalige versies gaan gewoon verder. U kunt ze HIER en HIER vinden.



17 april 2017

Gevleugelde hardvrucht



Dit grasland op zure grond heeft warme tinten aangenomen. De late zon geeft kleur, maar ook de planten die er groeien. Een paar jaar terug was dit nog bouwland, maar nu is het in gebruik als hooiland. Een paar plantensoorten veeleer typisch voor akkers zijn overgebleven. Op de achtergrond de rode Schapezuring (Rumex acetosella)en vooraan zien we gele bloemen van de Gevleugelde hardvrucht (Bunias erucago).



Laten we ze nader bekijken.




Op het eerste gezicht lijkt de Gevleugelde hardvrucht op onverschillig welke soort mosterd of koolzaad of raket. Een kruisbloemige met rijike vertakkingen en bleekgele bloemen. In principe zijn de bladeren eetbaar maar er zijn er niet veel, alleen een rozetje op de grond, en dat verdwijnt voor een groot deel tijdens de bloei.







De bloemen zijn karakteristiek, geen enkele twijfel, dit is een lid van de familie der Brassicaceeën.





De vruchten zijn bijzonder. Ze zijn keihard en bedekt met onregelmatige stekels.




3 april 2017

Bleek schildzaad


Deze piepkleine gele bloempjes groeien op een open plek in schraal kalkgrasland.




Het Bleek schildzaad (Alyssum alyssoides) is een eenjarige en een van de eerste planten die bloeit in dit milieu. Hij groeit in groepen, soms treft men honderden plantjes aan op een paar vierkante meters.






Als de bloemen open gaan is te zien dat ze vier kroonblaadjes geplaatst in de vorm van een kruis hebben, typerend voor Brassicaceae.





Een beetje geluk is wel nodig om hem te vinden, hij is zeldzaam geworden in de Périgord.




De witte bloemen tussen de gele zijn van dezelfde soort; aan het einde van de bloei verbleken de kroonblaadjes en blijven aan de groeiende vrucht geplakt.