Echte kruisdistel

Die harde stekelige bladeren die schrammen op de enkels geven bij het lopen door grasland, dat is de Echte Kruisdistel (Eryngium campestre). Hij is makkelijk te herkennen aan zijn kleur, het waslaagje dat dient als bescherming tegen zonnebrand legt een blauwgroen waas over de bladeren.

Het lijkt wel een distel, met stekelige bladeren en bloemen in hoofdjes. Maar nee, de Echte kruisdistel hoort niet bij de familie van de Asteraceeën, zoals de distels (en ook de paardebloem en de margriet), maar bij de Apiaceeën. De leden van deze familie hebben schermbloemen, zoals te zien is bij de wilde peen en de venkel.

Bij de Echte kruisdistel zijn de steeltjes van de kleine bloemetjes in het scherm zodanig kort dat ze niet meer zichtbaar zijn. De omwindselbladen vormen een krans onder de bloemen.

Paardehoefklaver

Overal te vinden waar het droog en zonnig is: Paardehoefklaver (Hippocrepis comosa).

's Morgens vroeg, de bloemen nog slapend, met een kroontje van dauwdruppels ...

... en overdag, klaarwakker.

Veldsalie

Veldsalie (Salvia pratensis) is het niet het soort salie dat geschikt is om gerechten mee op smaak te brengen, hij heeft bijna geen geur. Het bloeiseizoen is nu bijna over, de laatste bloeiende takken worden binnenkort gemaaid samen met het gras in de hooilanden waar ze groeien.

Deze Rode Roofwants (Rhinocoris iracundus) ligt tussen bloemen op de loer, en zuigt vervolgens de gevangen prooi, een ander insect, leeg met zijn lange zuigmond.

Hij lijkt de voorkeur te geven aan Veldsalie. Waarom? Niet omdat zijn helderrode kleur zo mooi afsteekt tegen het diepblauw van de bloem. Ook niet omdat er meer insecten in de Veldsalie zitten, want dat lijkt niet zo te zijn. Waarom dan wel?

Drie grassen

De meeste grassen bloeien maar een paar dagen. Vandaag is het moeilijk om ook maar een enkele bloeiende pluim te vinden, maar een week geleden waren deze wuivende gele helmknoppen van de Bergdravik (Bromopsis erecta) overal te zien.

Wie de Bevertjes (Briza media) in bloei wil zien moet ook bijna een jaar wachten. Hier heeft een jonge sprinkhaan een rustplek gevonden tussen de aartjes.

Maar de Goudhaver (Trisetum flavescens) staat in volle bloei. De fijne pluimen zijn nu meer zilver dan goud.

In dit grasland deed gisteravond de ondergaande zon de kleuren van de drie grassen goede uitkomen. Paars-roze voor de Bevertjes, geel voor de Bergdravik, met daardoorheen de wittige pluimen van de Goudhaver.