Gewone veldbies

Dit voorjaar hebben we geen keus, we moeten onze botanische excursies beperken tot een heel klein gebiedje. Als u een grasveld voor de deur hebt, kunt u daar de Gewone veldbies (Luzula campestris) aantreffen, vooral op arme grond.





Het is een klein plantje waar je makkelijk aan voorbij gaat, zelfs als er heel veel bij elkaar staan, wat vaak het geval is. Zijn bloeiwijze is bruin, met clusters van bloemen waarvan het sombere bloemdek nou niet direct aan voorjaar doet denken.





Maar bekijk hem van dichterbij! Stralende sterretjes met crème rand met uitnodigende gele meeldraden. Echt mooi!





Veldbiezen zijn makkelijk aan hun blad te herkennen. Hun bladeren lijken op die van grassen of zeggen, maar ze hebben lange witte donzige haren aan de randen.

Blauw druifje

Bolgewassen hebben een voedselvoorraad aan boord waardoor ze snel en vroeg in bloei kunnen schieren. In een paar dagen zijn de bloeistengels van het Blauwe druifje (Muscari neglectum) de grond uit geschoten.





De bladeren, hier horizontaal uitgespreid, zijn smal en gootvormig samengevouwen. Ze zijn lang voor de bloei al aanwezig.





Het Blauwe druifje lijkt op de voor de tuin gekweekte Muscaris, maar hij is kleiner en de bloemklokjes zijn eerder ovaal dan rond.

De ingang van de bloem is gemarkeerd door zes, drie maal twee, naar buiten gebogen tanden van een lichter blauw.





De vruchten rijpen in de zomer en ze hebben drie lobben, en elke lob heeft twee wanden met daartussen een zwart zaad. Zoals de meeste eenzaadlobbige planten kan het Blauwe druifje tot drie tellen en beheerst hij de tafels van twee en drie.




Maar het is toeval dat hier zes bloeistengels naast elkaar te zien zijn. Blijkbaar waren er net zes bolletjes groot genoeg om een bloem te produceren.

Bergganzerik

Witte hartvormige bloemblaadjes vallen tussen de bladeren van vorig jaar. De bloemen van de Bergganzerik (Potentilla montana) duren niet lang, vooral niet als het waait.

In april zijn de witte bloemjes en zilverig behaarde bladeren te vinden in wegbermen en bosranden op zandige grond. En het is een laaglandplant, niettegenstaande zijn naam.

Maar soms bloeit hij al in maart.





Zijn bloei is minder onopvallend dan die van de Aardbeiganzerik.