In het begin waren er alleen maar lange bladeren die werkelijk op grasbladen leken, elk met zijn eigen dauwdruppel.
Maar dat was een maand geleden. Nu is de Grote muur (Stellaria holostea) in bloei.
Hij is nooit alleen. Waar één bloem is, zijn er tenminste honderd andere. Deze vaste plant is een kuddedier, met z'n allen versieren de kleine witte bloemen bosranden en weiden en wegbermen.
Ieder van de vijf kroonblaadjes is diep ingesneden en heeft twee lobben, er zijn tien meeldraden en drie stempels, en in elke beloem is het hetzelfde. Wie zegt dat planten niet kunnen tellen?
Mooi doorschijnend... zolang als het duurt, in een paar weken is de bloei over en maakt de Grote muur vruchten, en daarna is het voorbij tot volgend voojaar.