De maatregelen om verspreiding van het coronavirus te voorkomen verplichten ons in de buurt van huis te blijven. In de Périgord zijn er nog steeds veel vergeten plekken waar interessante planten groeien, en de kans bestaat ze tegen te komen ook voor wie zich aan de regels houdt. Zie hier een buitengewone vondst. Deze kleine gele vlinderbloemige, een 'Eenjarige lathyrus' (Lathyrus annuus, geen Nederlandse naam bekend) groeit aan de rand van een akker vlakbij huis.
Zijn blaadjes lijken op de grasbladen waaraan hij zich met vertakte ranken vasthecht. Als hij geen bloemen heeft is hij gegarandeerd moeilijk te vinden.
De plant heeft al een paar grote peulen bedekt met korte zeer fijne haren gemaakt. Dikke kans dat hij volgend jaar terugkomt.
Het sprak niet vanzelf om zijn naam te vinden, hij komt niet voor in de 'Flore de Dordogne'. De eenjarige lathyrus is maar een paar keer gevonden in het departement, hij is dus erg zeldzaam en het is bijzonder om hem zomaar toevallig tegen te komen.
Een vraag dringt zich op. Waarom is de Eeenjarige lathyrus zo zeldzaam? Is hij, welbeschouwd een plant uit het Midellandse zee-gebied, bezich zijn areaal uit te breiden naar het noorden nu de lentes steeds warmer worden? Of is huij al heel lang aanwezig in het departement maar steeds zeldzamer vanwege (bijvoorbeeld) het verdwijnen van zijn natuurlijke leefomgeving? Of was hij altijd al zeldzaam misschien?
Om uit te zoeken.