Niet ver van een beek omgeven door Italiaanse populieren, aan de rand van een akker, groeien een paar grote bomen met ronde kruinen. Deze nogal majestueuze bomen zijn Gewone essen (Fraxinus excelsior).
Ze groeien bijna overal waar de grond genoeg vocht bevat, niet alleen als solitair maar ook in loofbossen en rivierbossen.
Deze drie essen zijn zo hoog geworden dat de toppen niet meer zichtbaar zijn. De bladeren die te zien zijn horen bij de lagere bomen en struiken die hen omgeven.
Als de boom jong is, is de schors glad. Bij het ouder worden vormen zich groeven, waardoor de schors wat op die van een Eik gaat lijken.
De bladeren zijn geveerd en helder groen. Hieronder het blad van een jong boompje van hetzelfde jaar naast een paar Reuzenpaardestaarten.
En nu, in maart, openen de bloemknoppen van de Gewone es zich. De knoppen, zowel die van bloemen als van bladeren, zijn dofzwart.
Deze boom hier heeft alleen maar mannelijke bloemen. Er zijn geen kelk- of kro0nblaadjes, de meeldraden, sommige al open met stuifmeel zichtbaar, tonen zich open en bloot.