Na een koude nacht is de Watermuur (Myosoton aquaticum) niet in topvorm, hij laat het kopje een beetje hangen. Deze kleine plant met witte bloempjes bloeit in de nabijheid van water, zoals hier aan de oever van de Dordogne.
Hij groeit vaak temidden van brandnetels, maar stelt wat meer eisen aan zijn milieu. Allebei houden ze van stikstofrijke grond, maar Watermuur heeft daarnaast een echt vochtige omgeving nodig.
Hij is makkelijk te verwarren met een andere éénjarige met witte bloemen, de Vogelmuur. Dezelfde vorm, hetzelfde soort blad en bloemen. Maar de Watermuur wat groter.
Op de dag van de foto waren de bloempjes nauwelijks open vanwege de ochtendkou. De plant ziet er erg kwetsbaar uit maar desondanks kan hij langdurig bloeien tot diep in de winter.