Vroeg in dit voorjaar kwamen deze bladeren tevoorschijn in een klein dal onder de bomen, aan de oevers van een beek. Mooie bladeren, een beetje glanzend, op roodachtige stelen die groeien aan kruipende stengels verstopt onder het gevallen blad.
Welke plant is dit? Moeilijk te zeggen, vooral als er geen bloemen zijn. De bladeren lijken wat op die van een Wingerd, maar niet helemaal. Ook Ooievaarsbekken kunnen dit soort blad hebben, maar deze lijkt niet op andere Ooievaarsbekken die in de Dordogne voorkomen.
Een paar weken later waren er een paar bloemknoppen.
En deze leken echt op die van een Ooievaarsbek. Maar welke? Zondezr bloemen en vruchten die kunnen helpen bij de determinatie is het niet eenvoudig. Een zoektocht in flora's en op het web heeft geleid tot Knopige ooievaarsbek (Geranium nodosum) waarvan de plant alle kenmerken en een paar bijzonderheden vertoont.
Het was wachten op de bloemen.
Deze zijn bleek lila-rose met een paar donkerpaarse strepen. Nu is er minder twijfel, het is hoogstwaarschijnlijk een Knopige ooievaarsbek.
De Knopige ooievaarsbek is een plant van de onderste etage in het gebergte en er zijn geen recente waarnemingen in de Dordogne. Hij wordt af en toe gevonden in het naburige departement Lot, maar hij groeit vooral in de lagere delen van Alpen et les Pyreneeën. De Périgord is niet zo bergachtig. De plek, een schaduwrijk niet te droog dal op kalkgrond, zou niettemin overeen kunnen komen. Een andere mogelijkheid is dat het geen wilde plant betreft maar eentje ontsnapt uit een tuin.
Waar komt deze plant vandaan? Groeit Is hij al lang hier?
Zou het mogelijk zijn dat het een wilde plant is die hier al lang groeit maar die onopgemerkt is gebleven? Ja, de groeiplaats is geisoleerd en de plant trekt niet echt de aandacht, de bloemen zijn niet opvallend. Niemand komt hier ooit, behalve een paar jagers in de winter. En het barst niet van de botanisten in de Dordogne.
Ook andere zeldzame planten hebben zich gevestigd in dit dal, een zeker teken dat hier een bijzondere combinatie van omstandigheden te vinden is, met kenmerken van bodem, belichting, vegetatie, (micro)klimaat, enz. die elders zeldzaam zijn. Het kan zijn dat deze plek onberoerd is gebleven door ontwikkelingen (meest van menselijke oorsprong) die habitats elders hebben doen veranderen, zoals aanplant, ontginning, veranderingen in water- en bodemkwaliteit, en dat plantensoorten hebben overleefd.
Knopige ooievaarsbek wordt sinds lang als sierplant gekweekt en de Périgord was vroeger dichter bevolkt dan nu. Misschien is hij meegekomen met tuinafval, opgeschoten uit zaad uit een tuin, of zelfs lang geleden gepoot. In de nabijheid bevindt zich de ruine van een watermolen, en vroeger werd de beek onderhouden. Men zou sporen van andere gekweekte planten en bewoning of gebruik kunnen vinden, maar die zijn er niet. Het blijft dus speculatie.
Maar de Knopige ooievaarsbek doet het hier goed.