Het is erg heet, de zon brandt, en de planten beginnen geel te worden.
De bladeren van het 'Bergnaaldzonneroosje' (Fumana ericifolia, geen Nederlandse naam) beginnen al een herfstkleur te krijgen. Dit piepkleine struikje groeit laag bij de grond in zonnige graslanden en andere open plekken op kalkgrond. Ondanks zijn naam geeft het de voorkeur aan laagland of heuvels.
Nu zijn vooral de roestrode vruchtcapsules te zien, met hier en daar nog een bloem.
Wie de bloemen wil zien moet vroeg opstaan, de bloei van dit kleine Zonneroosje is vluchtig en de bloemblaadjes vallen uit in een paar uur.
Er zijn een paar soorten Naaldzonneroosjes, bij deze zitten de bloemen op lange bloemsteeltjes die zich na de bloei naar beneden buigen.