Pas op! Ze kleven! Aan sokken, in het haar van de hond, aan andere planten, aan je spijkerbroek... En wie zich bukt om beter te kijken krijgt ze aan de mouwen van z'n trui of zelfs in het haar. En het is ook nog moeilijk om ze weer weg te krijgen.
Deze kleine afgeronde zaden hebben kleine stekels en elke stekel eindigt in vijf piepkleine haakjes, ternauwernood zichtbaar op de foto. Dit is echt klitteband, minstens zo goed als wat je in de winkel koopt.
Je zou bijna blij zijn dat de Veldhondstong (Cynoglossum officinalis) zo zeldzaam is in de Dordogne dat er geen kans is er zomaar tegen aan te lopen. Hij groeit op ruige plekken waar de grond niet te schraal is en waar de zon overvloedig schijnt. Nu, in de winter, zijn er alleen maar de stengels van het afgelopen seizoen met de zaden die nog geen slachtoffer hebben gevonden, en hier en daar een bladrozet. De plant is tweejarig, de planten van het ene jaar bloeien het jaar daarop.
De bloemen, in de zomer (of zoals op de foto, zelden opnieuw in oktober) zijn wijnrood of purper en vaak zichtbaar geaderd.