De blaadjes van het kleine Ruw vergeet-mij-nietje (Myosotis ramosissima) zijn rood aangelopen. De nog koude nachten hebben het gestimuleerd om een pigment, anthocyaan, aan te maken dat beschermt tegen lage temperaturen. Dat is nodig, de schrale kalkgraslanden waar het groeit zijn vroeg in het voorjaar blootgesteld en wind en kou. En aan de zon die fel kan zijn overdag. De planten die hier leven moeten tegen een stootje kunnen.
Hindert niet, het Ruw vergeet-mij-nietje bloeit met veel blauwe bloempjes. Een speciaal soort blauw, typisch voor Vergeet-mij-nietjes. Babyblauw met soms wat rose of geel of wit, ook baby-.
Voorafgaand aan de bloei zijn de bloemstengels opgerold in schichten, vergelijkbaar met de toppen van jong varenblad. Dat is kenmerkend voor de planten van de familie van Ruwbladigen waartoe de Vergeet-mij-nietjes behoren. De verschillende Vergeet-mij-nietjes onderscheiden zich van elkaar vooral door hun beharing. Deze soort heeft korte gladde aanliggende haren op de stengels, lange licht gebogen haren op het blad, en haren met een klein haakje aan het eind op de vruchtcapsules. Moeilijk om te zien met het blote oog bij zo'n klein plantje!
Meestal groeien er een heleboel Ruwe vergeet-mij-nietjes bij elkaar op dezelfde plek.
Na de bloei worden de bloemstengels veel langer en is goed te zien dat deze éénjarige heel veel bloemen maakt tijdens zijn korte leven.