Stekelaugurk

De Stekelaugurk (Sicyos angulata) is een invasieve plant die dol is op zomerzon en vocht, twee zaken die in overvloed te vinden zijn aan de oevers van de Dordogne. Deze noordamerikaanse plant is in het westen van de Aquitaine aanwezig sinds zo'n vijftig jaar, en hij trekt op naar het oosten, de rivieren volgend. Langzaam, in 2010 had hij bergerac nog niet bereikt. Maar hij is in opmars, nu groeit de Stekelaugurk ook in Coux et Bigaroque en misschien ook wel verder oostwaarts.

Het is een monster, zijn lianen kunen wel acht meter ver reiken. Hij bedekt de oevers en de vegetatie die daarop groeit, en hij klimt...

... en klimt. Als een augurk of een kalebas op de komposthoop, in feite. Zoals het hoort voor een Cucurbitacee.

Er was nog geen november-nachtvorstje dit jaar, dus de Stekelaugurk gaat door met bloemen maken.

Het is moeilijk om hem mooi te vinden, hij ziet er nogal slordig uit, met rommelige lianen en grote slappe bladeren die alle kanten uit gaan. Maar dat is een kwestie van smaak, nietwaar?

De stervormige vruchten daarentegen hebben wat feestelijks. Een soort voortijdige kerstballen.

Ondanks de naam van de plant lijken zijn vruchten totaal niet op augurken, en ze zijn zelfs niet eetbaar. Maar de bladeren van de Stekelaugurk lijken wel op die van de gewone inmaak-augurk.