Kardinaalsmuts

De Kardinaalsmuts (Euonymus europaeus) is geen opvallend gewas. Hij groeit verborgen in verwilderde hagen. De struik heeft weinig model, de bladeren zijn nogal gewoontjes, en de groene takken gaan op in de vegetatie waartussen hij groeit.


Maar in november verandert dat helemaal. De Kardinaalsmuts krijgt vierhoekige vruchten die gifroze zijn, en in die vruchten zitten knaloranje bessen. Sommige hagen zijn letterlijk roze op dit moment!

 

Donzige eik

In de Périgord groeit een tiental soorten eiken. Sommige lijken erg op elkaar, en om het ingewikkelder te maken, kruisen ze ook nog makkelijk onderling.


Dit zijn Donzige eiken (Quercus pubescens), de meest algemene soort op kalkrijke hellingen. Het is een bladverliezende eik, maar in de winter blijven de verdorde bladeren lang aan de takken zitten. Meestal zijn de bomen niet erg groot en hebben stam en takken grillige vormen.

Hij is aangepast aan droogte. De bladeren zij een beetje fluwelig aan de onderkant. De kleine eikeltjes zitten in groepjes op de takken, zonder steeltjes.

Twee esdoorns

De Montpellier-esdoorn (Acer monspessulanum) houdt van kalkrijke hellingen. Meestal zijn het struiken, maar er zijn ook prachtige bomen van vijftien meter hoog. 


In het begin van de herfst, als de nachten kouder worden kleurt hij vurig oranjerood.














 

Maar niet dit jaar. Nu, begin november, zijn de kleine drielobbige bladeren nog steeds groen, hoogstens een beetje geel of zalmroze aangelopen. Zouden de echte herfstkleuren nog moeten komen?

De Spaanse aak (Acer campestre) is een andere esdoorn met kleine bladeren. In de herfst wordt hij geel, bijna nooit oranje of rood. De bladeren hebben vijf min of meer onregelmatige lobben.
Wat de bodem betreft is de Spaanse aak minder veeleisend dan de andere soort, hij groeit bijna overal.

Hij wordt veel aangeplant in tuinen en parken. Vaak zijn de bladeren van gekweekte exemplaren wat groter dan die van wilde bomen.