Welkom bij Plantenwandeling !

De flora van de Périgord in het zuid-westen van Frankrijk is rijk en gevarieerd net zoals zijn landschappen. Dat nodigt uit tot allerlei plantaardige ontmoetingen, zoals u kunt zien in dit blog. U vindt hier de portretten van een honderdtal wilde planten die hier groeien. Met de seizoenen mee worden nieuwe soorten toegevoegd.

Corine, botanicus en fotograaf, organiseert voor u wandelingen en andere activiteiten in de natuur rondom flora en vegetatie van de Périgord. Wilt u meer weten? Kijk op www.baladebotanique.fr.

Veel plezier !


N.B.
Met ingang van juni 2020 stopt de nederlandstalige versie van dit blog. De franstalige en engelstalige versies gaan gewoon verder. U kunt ze HIER en HIER vinden.



26 september 2016

Herfststerhyacint


Verrassing! De berm van een klein weggetje is van kleur veranderd. Het vale geel en grijs van verdorde planten heeft plaatsgemaakt voor blauw. Duizenden kleine steeltjes duiken op uit de mist.




Het zijn Herfststerhyacinten (Scilla autumnalis) en, nooit eerder gezien, ze bloeien dermate uitbundig dat de grond ermee bezaaids is. En ze zijn groot (nou ja...), met een dozijn bloemen of meer per bloeistengel.

Een droge zomer lijkt niet gunstig voor de groei van planten. Maar misschien hebben de bollen onder de grond kracht ontleend aan de uitbundige en langdurige voorjaarsregens? In de zomer heeft de herfststerhyacint bladeren nog bloemen boven de grond, en misschien heeft hij geen last van droogte en warmte.







Een wit exemplaar tussen duizenden blauwe. Dat kan gebeuren.
  



De bloemen zijn nog dicht, ze wachten op de zon. In een uur gaan ze open en zijn ze makkelijker te herkennen als de stervormige bloemen van sterhyacinten.





Er zijn niet alleen sterhyacinten. Driedistels (Carlina vulgaris) en een enkele Ruige Heemst (Althaea hirsuta), allemaal uitgedroogd, zijn bedekt met spinnewebben. Zij horen ook bij de planten van het kalkgrasland.


19 september 2016

Liggende klaver


In de Dordogne groeit een twintigtal soorten klaver. Ze azijn wit, rose of geel. Liggende klaver (Trifolium campestre) is erg algemeen en net zoals alle andere klavers heeft hij driedelige blaadjes met kleine schutblaadjes aan de voet. Hij bloeit in mei en juni, en als de zomer mild en regenachtig is gaat hij nog veel langer door.




Dit jaar dus niet. Het was heet en heeft nauwelijks geregend in drie maanden. Geen ramp, de meeste planten in dit grasland zijn daarop gebouwd en overleven wel. Tenminste, ze voltooien hun levenscyclus, bloeien en zetten vrucht, voor het droge seizoen losbarst. 










Ziehier het resultaat. Een veld met alle tinten grijs en bruin van verdroogde en verbrande planten. Ja, ook mooi, toegegeven...
De uitdroging heeft de kleur maar niet de vorm van de Liggende klaver veranderd. De bloemhoofdjes zijn nu bruin, maar nog steeds rond. De rijpe vruchten zijn geheel verborgen in de verdroogde bloemen; net zoals bij andere klavers blijven deze aan de plant zitten na de bloei.





Een paar maanden geleden. De vlag - het grootste bloemblaadje van de vlindervormige bloem - is dwars gevouwen en naar beneden en naar achteren gebogen.