Welkom bij Plantenwandeling !

De flora van de Périgord in het zuid-westen van Frankrijk is rijk en gevarieerd net zoals zijn landschappen. Dat nodigt uit tot allerlei plantaardige ontmoetingen, zoals u kunt zien in dit blog. U vindt hier de portretten van een honderdtal wilde planten die hier groeien. Met de seizoenen mee worden nieuwe soorten toegevoegd.

Corine, botanicus en fotograaf, organiseert voor u wandelingen en andere activiteiten in de natuur rondom flora en vegetatie van de Périgord. Wilt u meer weten? Kijk op www.baladebotanique.fr.

Veel plezier !


N.B.
Met ingang van juni 2020 stopt de nederlandstalige versie van dit blog. De franstalige en engelstalige versies gaan gewoon verder. U kunt ze HIER en HIER vinden.



21 juli 2016

'Bergnaaldzonneroosje'



Het is erg heet, de zon brandt, en de planten beginnen geel te worden.






De bladeren van het 'Bergnaaldzonneroosje' (Fumana ericifolia, geen Nederlandse naam) beginnen al een herfstkleur te krijgen. Dit piepkleine struikje groeit laag bij de grond in zonnige graslanden en andere open plekken op kalkgrond. Ondanks zijn naam geeft het de voorkeur aan laagland of heuvels.





Nu zijn vooral de roestrode vruchtcapsules te zien, met hier en daar nog een bloem.
Wie de bloemen wil zien moet vroeg opstaan, de bloei van dit kleine Zonneroosje is vluchtig en de bloemblaadjes vallen uit in een paar uur.








Er zijn een paar soorten Naaldzonneroosjes, bij deze zitten de bloemen op lange bloemsteeltjes die zich na de bloei naar beneden buigen.


10 juli 2016

'Gevorkt walstro'


Het 'Gevorkt walstro' (Galium divaricatum, geen Nederlandse naam) uit de Sterbladigenfamilie is te subtiel om gezien te worden. Door een wolk van dunne stengels en minuscule vruchtjes heen zie je vooral het gras dat er achter groeit. Met een fototoestel is het wat makkelijker, bij het scherpstellen op de plant verdwijnt de achtergrondvegetatie in een onscherpe vaagheid.








Het is een echte sterbladige, chaotische stengels groeien alle kanten uit zonder acht te slaan op de wetten der zwaartekracht. Het is onduidelijk waar de plant begint en waar hij eindigt.







De hoekige stengels dragen op de knopen een paar bladeren in kransen. Kleine ruige stekels maken dat ze ruw aanvoelen.







Wat betreft de bloemen, deze bestaan, maar ze zijn nagenoeg onzichtbaar zonder goede loep. De bloemkroon is maximum een halve millimeter groot. Een kleine rossige bobbel op de jonge vruchtjes, dat is alles wat te zien is. In theorie zijn ze stervormig met vier punten, zoals het betaamt voor een Sterbladige, maar dat blijft theorie zolang je ze niet goed kan zien.











De bloemen respecteren tenminste de zwaartekracht, na de bloei hangen de kleine vruchtjes naar beneden. Hun korte bloemsteeltjes vormen een kenmerk dat de 'Gevorkte walstro' onderscheidt van een andere Sterbladige die nabij verwant is. Ook subtiel...